Home Tips & Tricks Opvoeding Van pigment probleem tot zorgeloos leven voor Hercules

Van pigment probleem tot zorgeloos leven voor Hercules

1687
DELEN
Pigment probleem

Dit is het verhaal van Hercules. Een Gordon Setter die geboren werd met een pigment probleem. Daardoor leek hij meer op een Ierse Setter en voldeed hij niet aan de criteria van een raszuivere Gordon Setter.

Gelukkig kwam hij terecht in een zeer warm nest waar hij naast zijn identiteitsprobleem een zorgeloos leven kon leiden.

Een interview met hondenbaasje F. zorgt voor een heerlijk warm verhaal over een Gordon Setter met een pigment probleem

Hebben jullie steeds honden gehad in jullie leven?

F.:

Ikzelf wel. Bij mijn ouders thuis is het altijd een kleine dierentuin geweest: honden, katten, tortelduifjes, vissen, cavia’s, …

Mijn vrouw heeft in haar jeugd een kat gehad. Zij kreeg geen hond omdat mijn schoonmoeder ooit gebeten is geweest door een loslopende hond. De schrik bleef altijd nazinderen. Toch was de wens naar een hond heel groot dus was dat dan ook het eerste wat wij in huis haalden na de aankoop van onze woning (zelfs nog voor onze zoon er aan kwam).

Was Hercules dan je eerste hond? Hoe ben je tot bij Hercules gekomen?

F.:

Wij hadden voor Hercules nog 2 honden. Deze hebben ook beiden Hercules als naam. Onze eerste hond was een dwerg Samejeed en de tweede was een labrador. Onze tweede Hercules werd vergiftigd door dieven die wilden inbreken bij de buren.

De pijn door het vroegtijdig moeten afgeven van Hercules 2 na een vergiftiging was te groot. Wij beslisten dan ook om geen hond meer in huis te halen. Onze dierenarts (en goede vriendin) lachte ons uit en zei dat wij, als dierenliefhebbers, het geen week zouden volhouden.

En zo gebeurde het ook. Het gemis was er en wij verlangden naar een trouwe viervoeter. Zij raadde ons aan om een minder gekend ras te nemen vermits er ondertussen veel inteelt was met de populaire labradors. Zijzelf had 2 Gordon Setters van een bevriende kweker in Friesland en wij zagen dat ook wel zitten dus hebben wij hem gebeld.

Toch werd ons verlangen op de proef gesteld.

Toen we de kweker belden, zei hij ons, dat hij geen pups meer had. Hij had er natuurlijk wel nog. Maar helaas voor hem waren dit pups met een pigmentprobleem. Deze Gordon Setters leken dan meer als Ierse Setters en dat kon hij als topkweker aan geen enkele persoon verkopen.

Hercules was dus niet gewenst. Hoe is hij dan toch bij jullie terechtgekomen?

F.:

Onmiddellijk nadat hij ons gesproken had, heeft hij naar onze dierenarts gebeld. Dit om te weten wat voor soort mensen wij waren. Ons dierenarts heeft daar meegedeeld dat wij enorme dierenliefhebbers zijn, die honden een warme thuis geven en dat we met hart en ziel voor onze viervoeter zouden zorgen.

Kort daarna heeft hij ons terug gebeld. We hebben nog kort gesproken en ook wij hebben hem verzekerd dat de pup een deel van ons gezin zou uitmaken en zeker niks tekort zou komen. We hebben hem dan toch kunnen overtuigen en zo verkocht hij dan toch nog een pup aan ons. Er was natuurlijk wel 1 voorwaarde aan. We mochten met Hercules niet verder kweken wegens zijn pigment probleem of shows gaan lopen. 

 

Hercules

Hebben jullie na de aankoop ook verder contact gehad met deze kweker?

F.:

Jazeker! Nadat de pup aan ons verkocht werd, heeft het de kweker iets doen inzien. Ook de andere pups met pigmentproblemen werden dan toch ook verkocht aan mensen die iets verder kijken dan enkel naar de criteria van een bepaald ras. Zo hebben alle pups een gelukkig leven kunnen lijden.

Wijzelf zijn dan ook na 1 jaar met Hercules tot bij hem in Friesland gegaan. De kweker was zo trots! Hij nam zelf foto’s van Hercules om een quiz op te starten.

De vraag was: welk ras is dit?

Geniaal toch?

Hoe zag Hercules zijn leven er dan verder uit? Had hij verder nog gezondheidsproblemen?

F.:

Hercules kwam niks tekort en heeft een heel gelukkig leven gehad. Naast zijn pigment probleem heeft hij dan ook niks verder ondervonden. Hij heeft geleefd tot 12 jaar en een half. Daarna hebben we hem helaas moeten doen inslapen na een niercrisis door de oudere leeftijd.

Wil je nog iets meegeven aan de mensen?

F.:

Zeker! Laat jullie hart spreken en kijk verder dan alle opgelegde en absurde criteria waar je ras moet aan voldoen. Geef die honden die de pech hebben, er niet onder te vallen ook een tweede kans. Zij geven ons, in tegenstelling tot sommige mensen, heel veel vriendschap en oprechte liefde.

Ik zou het zo overdoen, zeker nu ik ook weet dat andere pups met pigment problemen dan toch een warme thuis zullen krijgen.

En ja, we moeten hier en daar wel iets opschuiven of opgeven, om ons wat aan te passen aan deze lieve vrienden. Maar dat is het allemaal toch dubbel en dik waard?

 

Gordon Setter

DELEN
Vorig artikelGriffon de Brussels
Volgend artikelHarley bruist van de energie en liefde