Elleboogdysplasie is eigenlijk een verzamelnaam voor heel wat erfelijke aandoeningen aan de ellebogen van een hond. Deze aandoening zorgt voor veel pijn en het manken bij de hond. Deze kan al optreden in hun eerste levensjaren hier kunnen meerdere oorzaken voor zijn. Erfelijkheid speelt hier een grote rol, maar ook voeding, stofwisseling en een trauma kunnen een oorzaak zijn van deze aandoening. Erfelijkheid is vooral polygenetisch, dat wil zeggen dat hiervoor meerdere genen betrokken zijn voor een ontwikkeling van de elleboogdysplasie. (Dit is voor de voortplanting van dit ras zeer lastig.)
De diagnose wordt het best gesteld aan de hand van röntgenfoto’s.Daarnaast gaat men ook nakijken of dat er geen artrose vorming is.
Hieronder een lijst van de aandoeningen die onder elleboogdysplasie kunnen vallen:
- Incongruentie
- LPC
- LPA
- OCD
Rassen die gevoelig zijn deze aandoening:
- Berner Sennen
- Labrador
- Golden Retriever
- Duitse Herder
- Bordeaux-Dog
- Bouvier
- Rottweiler
- Bull Mastiff
- Sint Bernard
- Basset
- Newfoundlander
- Windhond
Behandeling:
De behandeling hangt af van welke soort aandoening deze elleboogdysplasie voortkomt. Daarnaast speelt ook de ernst en fase hiervan een grote rol. Meestal zal men moeten ingrijpen met een operatie. Voor OCD en LPC kan een astroscopie een goede en effectieve behandeling zijn.
Naast de operatie moet ook het volgende ondernomen worden:
- Geen overbelasting meer
- Pijnstillers en ontstekingsremmers
- Opletten voor overgewicht
- Goede voeding toedienen
Wanneer je schrik hebt en graag wil vermijden dat je een hond hebt met deze aandoening kan je dit voor een groot stuk voorkomen door een hond aan te kopen met elleboogdysplasie-vrije ouders. Dit kan je weten door een ED-scan aan te vragen en te laten uitvoeren op de ouders. Aan de hand van ED-foto’s kan je achterhalen of ze al dan niet hieraan lijden.
Dit is geen garantie maar verkleint de kans wel.
Zorg voor goede voeding en let zeker op voor overgewicht.
