Net zoals bij de mens kan ook een hond een hernia oplopen. Dit is zeer pijnlijk en kan bij sommige honden ook tot een verlamming leiden. Het is een vaak voorkomend probleem in de rug, die in de meeste gevallen wel te verhelpen valt.
Voor we verder gaan over mogelijke behandelingen en symptomen is het belangrijk dat we weten wat een hernia precies is.
Wat is een hernia?
Een hernia of ook Discus hernia genoemd, is een aandoening aan de rug of nek waarbij één of meerdere tussenwervelschijven uitstulpen. De hond zijn wervelkolom is tot aan het bekken gebouwd met 7 nekwervels, een 13-tal borstwervels en nog 7 lendenwervels. Al deze wervels worden van elkaar gescheiden door een tussenwervelschijf. Deze zijn ietwat elastisch en zorgen voor enige schokdemping in de gehele wervelkolom.
Wanneer de hond een extreme schok op de wervelkolom ondergaat, door bijvoorbeeld te hard te vallen bij het spelen of fel tegen iets aan te lopen, dan kan de tussenwervelschijf verplaatst zijn. Daardoor zal het ruggenmerg en zenuw beklemd worden omdat de wervels tegen elkaar aan gaan. Wanneer een zenuw goed gekneld zit, kan dit natuurlijk leiden tot een verlamming van sommige lichaamsdelen.
Wanneer je hond last heeft van een hernia spreken we van een neurologische aandoening en daarvoor kan je best naar een neuroloog voor honden gaan.
Wie heeft last van een hernia?
We zien een hernia vooral bij kleinere hondenrassen, met korte pootjes en toch een relatief lange rug. Bijvoorbeeld een Teckel, Franse Bulldog, pekinees of een Corgi kunnen rassen zijn die hiervoor in aanmerking komen. Maar ook grote honden die veel bewegen of serieuze sporten ondergaan, kunnen hier last van hebben. Daarbij denken we dan vooral aan Border collie, herdershonden en Rotweiler.
We raden aan om op te letten bij het aflopen van trappen, springen van hoogtes en extreme sporten. Deze zaken zorgen allemaal voor een harde schok op de wervelkolom.
Symptomen
De ernst en de symptomen hangen wat af van welke druk de tussenwervelschijf veroorzaakt. Hernia’s worden ingedeeld in 4 types waarbij type 1 een minimale druk kent. Bij type 4 vallen dan weer meer zenuwfuncties uit en zijn de symptomen een stuk ernstiger.
- Type 1 : Deze hernia zorgt voor een zeer hevige pijn. Honden zullen hier gillen van de pijn en willen daarom ook niet meer lopen. Door de pijn houden ze hun nek of rug verkrampt. Elke beweging die ze maken is dan ook extreem pijnlijk.
- Type 2: Toont ook een zeer hevige pijn, maar daarbij merk je gauw dat je hond lichtjes met zijn poten gaat slepen. Deze staan dan wat minder stevig en vallen soms gemakkelijker om of uit elkaar.
- Type 3: Deze hernia heeft een pijn die iets minder heftig is als in de eerdere 2 types, maar toch nog altijd aanwezig. Bij type 3 zakken ze al eens door hun pootjes en kunnen de honden soms niet meer gaan staan. Honden hebben hier wel nog een pijngevoel wanneer je in de voeten knijpt.
- Type 4: Hier hebben honden helemaal geen pijn meer en tonen ze ook vaak een complete verlamming. Voor sommige honden betekent dit ook op termijn een incontinentie van urine en poep.
Herstel is mogelijk voor iedere hond, maar met de symptomen en de verschillende types, is het dan ook duidelijk dat het herstel vlotter en beter verloopt bij type 1 dan type 4.
Is het zeker een hernia?
Sommige symptomen van andere aandoeningen, lijken fel op een hernia. Bijvoorbeeld geef een bloedprop in de bloedvaten ook een verschijnsel dat op hernia lijkt.
Ook de ziekte van Lyme heeft symptomen die lijken op deze van een hernia. Op je hoede zijn is dus steeds de boodschap.
Wil je geheel zeker zijn over de mogelijke hernia van de hond? Dan kan je best een MRI of röntgenfoto laten nemen. Daarbij kan je heel duidelijk zien op beeld of het over een hernia gaat of niet.
Tot slot kunnen we zeker aanraden dit ook steeds onder begeleiding van een neuroloog te ondergaan. Hij/zij kan je de juiste beelden aantonen en vertellen wat de volgende stappen zullen zijn.
De behandeling
Voor een hernia wordt vaak Cortisone aangeraden. Dit is een snel hulpmiddel voor het ontzwellen van de aandoening waardoor de druk op het ruggenmerg of zenuw een pak minder wordt en de herstel sneller kan aangevangen worden.
Opgelet, Cortisone is zeker niet aangeraden op lange duur want hierbij kunnen nare bijwerkingen optreden. Neem Cortisone enkel op aanbevolen hoeveelheid van je dierenarts en ook steeds onder verdere opvolging van je dierenarts.
Vraag steeds raad aan je dierenarts en geef voldoende info over mogelijke andere medicatie die je hond nu krijgt. Zo voorkom je ook een maagbloeding en verdere ernstige gevolgen.
Wanneer Cortisone niet helpt of de hernia te ernstig is, kan er ook een operatie aangegaan worden. Hiervoor wordt er doorverwezen naar een goede neuroloog voor honden. Deze operatie kan natuurlijk een groot hap in je budget zijn, dat moet je alvast zeker weten.
Bij type 1 kunnen we meedelen dat een herstel meestal binnen enkele dagen te zien is. Bij verdere types duur het allemaal wat langer. Type 4 heeft het minste kans op herstelling, maar zeker niet opgeven is de boodschap. Er zijn ook veel honden die er volledig door komen.
Alternatieve en aanvullende behandelingen
Naast medicatie is er ook ruimte voor aanvullende en alternatieve behandelingen tegen een hernia. Bijvoorbeeld kan een osteopaat met de nodige oefeningen en een behandeling die bloed doorstrooming stimuleert, je hond terug actief laten herstellen.
Maar ook accupunctuur is een alternatieve therapie die zwelling laat verminderen en ook pijn laat verdwijnen.
En daarnaast kan je ook met je hond naar een hydrotherapie. Zwemmen is een gezonde sport en door het verderlicht gevoel in het water, kan je hond meer de neiging hebben om toch weer stapbewegingen uit te voeren. .
Het voordeel die je hebt aan al deze behandelingen is dat je er geen kwaad mee doet. Integendeel, ze dragen elk hun steentje bij.